شايد كه عمل كنيم: تفاوت كشورهاي پیشرفته و عقب مانده، تفاوت قدمت آنها نيست.

شايد كه عمل كنيم: تفاوت كشورهاي پیشرفته و عقب مانده، تفاوت قدمت آنها نيست. براي مثال كشور مصر بيش از 3000 سال تاريخ مكتوب دارد و عقب مانده است! اما كشورهاي جديدي مانند كانادا، نيوزيلند، استراليا كه 150 سال پيش وضعيت قابل توجهي نداشتند، اكنون كشورهايي توسعه‌يافته و پیشرفته هستند تفاوت كشورهاي عقب مانده و پیشرفته در ميزان منابع طبيعي قابل استحصال آنها هم نيست. ژاپن كشوري است كه سرزمين بسيار محدودي دارد كه 80 درصد آن كوه‌هايي است كه مناسب كشاورزي و دامداري نيست اما دومين اقتصاد قدرتمند جهان پس از آمريكا را دارد. اين كشور مانند يك كارخانه پهناور و شناوري مي‌باشد كه مواد خام را از همه جهان وارد كرده و به صورت محصولات پيشرفته صادر مي‌كند. مثال بعدي سويس است. كشوري كه اصلاً كاكائو در آن به عمل نمي‌آيد اما بهترين شكلات‌هاي جهان را توليد و صادر مي‌كند. در سرزمين كوچك و سرد سويس كه تنها در چهار ماه سال مي‌توان كشاورزي و دامداري انجام داد، بهترين لبنيات (پنير) دنيا توليد مي‌شود. افراد تحصیل‌کرده‌اي كه از كشورهاي پیشرفته با همتايان خود در كشورهاي عقب مانده برخورد دارند براي ما مشخص مي‌كنند كه سطح هوش و فهم نيز تفاوت قابل توجهي در اين ميان ندارد. نژاد و رنگ پوست نيز مهم نيستند. زيرا مهاجراني كه در كشور خود برچسب تنبلي مي‌گيرند، در كشورهاي اروپايي به نيروهاي مولد تبديل مي‌شوند. پس تفاوت در چيست؟ تفاوت در رفتارهاي است كه در طول سال‌ها فرهنگ نام گرفته است. وقتي كه رفتارهاي مردم كشورهاي پيشرفته و توسعه یافته را تحليل مي‌كنيم، متوجه مي‌شويم كه اكثريت آنها از اصول زير در زندگي خود پيروي مي‌كنند: 1.اخلاق به عنوان اصل پايه 2.وحدت 3.مسئوليت پذيري 4.احترام به قانون و مقررات 5.احترام به حقوق شهروندان ديگر 6.عشق به كار 7.تحمل سختي‌ها به منظور سرمايه‌گذاري روي آينده و نه صرفا فکر ایجاد میانبر برای پولدار شدن یک شبه ( جالب اینجاست که اگر کسی اینطور نباشه می گن پپه است) 8.ميل به ارائه كارهاي برتر و فوق‌العاده 9.نظم‌پذيري اما در كشورهاي عقب مانده تنها عده قليلي از مردم از اين اصول پيروي مي‌كنند. ما ايرانيان عقب مانده هستيم نه به اين خاطر كه منابع طبيعي نداريم يا اينكه طبيعت نسبت به ما بيرحم بوده‌است. ما عقب مانده هستيم براي اينكه رفتارمان چنين سبب شده‌است. ما برای آموختن و رعايت اصول فوق فاقد اهتمام لازم هستيم.

ایران کارخانه های تولیدی را در چین و برزیل دایر کرده تا تولید کننده ها به دردسر تولید نیفتند وکارگرهای ما زحمت نیوفتند و دستشون کثیف و خراب بشود

باید از کسی این قدر بفکر مردم هست تشکر کرد چون دلش نمی خواهد مردم به زحمت بیفتند و برای گرفتن وام در بدر بشوند و به همین خاطر واحد های تولیدی که خارج از کشور هستند را ساپورت می کنیم چون گوشت تولید داخل 180000 ریال و کفش 400000 ریال و کلی مواد مصرفی دیگر ( چون این بانکهای داخلی هم راحترند به بازرگان وام بدهند تا تولید کننده)و دیگر تولید کننده التماس سرمایه گذار با 5 تا 12 درصد بهره را نمی کند و تولید کننده هم بجای اینکه لباس کار بپوشد و به درد سر بیوفتد .

ومحل تولید خود را تعطیل و لباس تمیز می پوشد می رود به خارج از ایران میرود هم گردش می کند هم واردات انجام میدهد هم تو بانک ها و هم بین مردم قابل احترام میشود چون گوشتی ایران تولید میکرد میشد 180000 ریال الان وارد میکند با این همه هزینه  تا دست مشتری برسد میشود 60000 هزار ریال و کفش ایران 400000 تومان خوب فروش نمی ره چون وقتی چینی بشود 40000 ریال مشتری می گوید با 40000 ریال 10 جفت کفش مدل های مختلف می خرم و شهرهای بزرگ هم نیاز به راننده دارد تا این بزرگانان راد در تهران جابجا کند و کارگر کارخانه بجای اینگه بره لباس کار بپوشه و به زحمت بیوفته و خسته بشه دیگر لباس کار نمی پوشد میرود یه سواری میخرد و در شهرهای بزرگ بازرگانان را جابجا میکند. (چقدر خوب) .

تولید کننده به همه جا باید حواصش باشد تا .....

خب همه ارگانها باچشم تبهکار به تولید کننده نگاه می کنند اگر چند رو به دارائی دیر پول بدی سی درصد جریمه می شوی ( دیگه نمی فهمه که تولید کننده از مشتری یا هنوز نگرفته یا چک 3،4،5،6،8،12 ماه گرفته و اون هم برگشت شده پول نمی شود حالا تولید کننده اگر خیلی بی انصاف باشد نهایتا 10 درصد می خواهد تو این محصول تولید بخورد و 80 درصد پول مواد اولیه بود اگر چندروز دیر بهد باید کلی بهره بهد و 10 درصد ان پول آب و برق و گاز و تلفن است که اگر ندهد روز بعد قطع می کنند و حقوق کارگر را سر ماه پرداخت نکنی شکایت می کنند خاک کارخانه را می برند و از طرفی هم اکثر مواقع کل پول در این بازار وانفسا از بین می رود که اگر 20 میلیون تومان سوخت شود باید 200 میلیون تومان سالم بفروشی تازه بتوانی جای خالی 20 میلیون تومان را پر کنی. که اینو دوباره میگم ارگانهای دولتی که برات کیسه دوخته اند نمی فهمند ) ،اگر به تامین اجتمائی چند روز دیر پول بدی جریمه می شوی، اگر کاری را اداره کار بخواهد شما به دلیل مشکل مالی نتوانی انجام بدی سر از دادگاه در میاری، اگر کاری را اداره بهداشت خواست انجام ندی سراز داده در میاری

تولید کنندهای داخلی اصلا به مواد اولیه پتروشیمی و فراورده های نفتی دسترسی ندارند
حلال ها به راحتی دست تولید کننده نمی رسد یا اصلا نیست. و اگر هم باشد باقیمت خیلی زیاد خریداری می شود